Οι Συμβάσεις της Γενεύης του 1949 για την διεξαγωγή του πολέμου, -αυτό που λέμε «διεθνές δίκαιο»- είναι εξαιρετικές. Εξισορροπούν τα δικαιώματα των πολιτών που βρίσκονται ανάμεσα σε διασταυρούμενα πυρά, με τις ανάγκες των ενόπλων δυνάμεων που διεξάγουν τον πόλεμο, εκατέρωθεν. Προστατεύουν τους αθώους αλλά δεν καθιστούν αδύνατη τη δουλειά ενός στρατού.
Οι Συμβάσεις της Γενεύης γράφτηκαν με τη συμβολή ανθρωπιστικών και στρατιωτικών ειδικών μετά τον Β’ΠΠ. Θεωρούνται εθιμικό διεθνές δίκαιο στις μέρες μας, ακόμη και για όσους δεν τις έχουν υπογράψει. Κανένας στρατός στον πλανήτη δεν μπορεί να τις αγνοήσει. Εκτός από τους μιμητές της χιτλερικής Γερμανίας, την Ρωσία του Πούτιν και τη Χαμάς και τις άλλες τρομοκρατικές οργανώσεις.
Το Ισραήλ τηρεί τις Συμβάσεις της Γενεύης από κάθε άποψη σε αυτόν τον πόλεμο της Γάζας, όπως τις έχει τηρήσει και σε κάθε προηγούμενο πόλεμο. Το να βγαίνουν άνθρωποι στο δρόμο, κουνώντας τα χέρια τους και κραυγάζοντας «σκοτώνονται παιδιά!» δεν αποτελεί επιχείρημα. Κάθε επίθεση έχει έναν συγκεκριμένο σκοπό και έναν συγκεκριμένο στόχο. Κάθε επίθεση σταθμίζεται μεταξύ του αναμενόμενου στρατιωτικού πλεονεκτήματος και των αναμενόμενων απωλειών.
Το Ισραήλ έχει επιτεθεί σε περίπου 15.000 στόχους.
Ακόμα κι αν οι αριθμοί απωλειών της Χαμάς είναι ακριβείς (και όλοι οι προηγούμενοι πόλεμοι δείχνουν ότι αφενός ψεύδεται, αφετέρου συνήθως η αναλογία τρομοκρατών που σκοτώθηκαν προς άμαχους είναι υψηλότερη από ό,τι σε οποιεσδήποτε άλλες συγκρούσεις στην ιστορία των πολέμων σε αστικές περιοχές), αυτό σημαίνει ότι έχουμε λιγότερο από έναν θάνατο ανά επίθεση. Αυτό δεν αποτελεί απόδειξη για μια πολιτική αδιακρίτων στοχεύσεων και θανάτων!
-
-
Αρχές Νοεμβρίου 2023, Γάζα: Η Χαμάς εμποδίζει αμάχους να διαφύγουν προς το Νότο, χρησιμοποιώντας οδοφράγματα στις οδικές αρτηρίες.
-
-
Αρχές Νοεμβρίου 2023, Γάζα: Η Χαμάς εμποδίζει αμάχους να διαφύγουν προς το Νότο, χρησιμοποιώντας οδοφράγματα στις οδικές αρτηρίες.
Δεν θέλουμε να ακουστούμε κοινότυποι και τετριμμένοι, αλλά αν κάποιος δεν γνωρίζει τι ακριβώς πληροφορίες έχουν οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες για έναν στόχο, και αν δεν γνωρίζει προσωπικά τη στρατιωτική αξία του στόχου αυτού, τότε δεν μπορεί να πεί αν η επίθεση είναι δυσανάλογη ή όχι. Μπορεί να πει ότι είναι τραγικό, μπορεί να το πει άδικο, αλλά δεν μπορεί να πει ότι παραβιάζει είτε το διεθνές δίκαιο είτε την ηθική, εκτός και αν ξέρει τι ακριβώς στοχοποιήθηκε. Χρειάζεστε και τις δύο πλευρές της εξίσωσης πριν κατηγορήσετε κάποιον, ειδικά με τόσο σοβαρές κατηγορίες όπως «εγκλήματα πολέμου«.
Συνέχεια →