Αγαπητέ ‘αντισιωνιστή‘, που πήρες φωτιά λόγω των τελευταίων γεγονότων (όπως παίρνεις φωτιά κάθε φορά που συμβαίνει κάτι παρόμοιο, -όλες τις άλλες εποχές, ποιος νοιάζεται για τα δεινά των Παλαιστινίων;)
Δυστυχώς, είναι αδύνατον να συζητήσουμε.
Αλλά δεν είναι δική μου ευθύνη αυτό.
Εγώ γνωρίζω τα ‘αφηγήματα’ που συγκροτούν την δική σου άποψη, ενώ εσύ δεν γνωρίζεις απολύτως τίποτα από τις αλήθειες που συγκροτούν τη δική μου άποψη.
Βλέπεις, εκεί που είσαι εσύ, λίγο-πολύ, κάποτε ήμουν κι εγώ. Οταν λοιπόν, αφού είχα γίνει -χωρίς να το πάρω είδηση- αντισημίτης και πίστευα στα ίδια αντισημιτικά πράγματα, το μέλλον μου ήταν προδιαγεγραμμένο όπως όλων υμών: Confirmation bias, και να αναζητώ μόνο όσα επιβεβαιώνουν την αντισημιτική μου (τότε) άποψη.
Οι διαφορές του αντισημιτισμού από τον αντισιωνισμό. Δηλαδή καμία διαφορά.
Αυτό που με έσωσε στη συνέχεια ήταν το ότι έκανα πάρα πολλές ερωτήσεις.
Μια πρακτική που δεν βλέπω να συνηθίζουν οι ‘αντισιωνιστές’.
Αν η τότε θεωρία μου ήταν σωστή, θα έπρεπε να μπορεί να απαντάει σε όλα.
Δεν απαντούσε όμως.
Επρεπε να τα ψάξω όλα απ’ την αρχή. Και τελικά, κατέληξα στη μόνη σωστή θεωρία, που μπορεί και απαντάει σε όλα, χωρίς βία και πειθαναγκασμούς ή κορφολόγηση στοιχείων, ή αλλοίωση context, ή πλαστογράφιση ιστορικών δεδομένων ή οποιαδήποτε άλλη αντιεπιστημονική πρακτική.
Σήμερα, λέω ότι είναι αδύνατον να συζητήσουμε, όπως δεν μπορώ να συζητήσω με κάποιον που μεγάλωσε μέσα σε μια σέχτα, με κάποιον που γεννήθηκε στη Βόρεια Κορέα και πιστεύει ότι ο ηγέτης του είναι θεϊκή ύπαρξη, με κάποιον που κρατείται αιχμάλωτος από βρέφος και δεν γνωρίζει τίποτε πέρα από όσα του επιτρέπει ο φύλακας του.
Δεν είμαστε απλά σε διαφορετική σελίδα.
Ούτε καν σε διαφορετικό βιβλίο, ή σε διαφορετική βιβλιοθήκη (η δική μου βιβλιοθήκη, πάντως, περιλαμβάνει και τιμάει τους προοδευτικούς διανοούμενους και τους κλασικούς).
Αν συνεχίσω τον μεταφορικό παραλληλισμό, ούτε καν μπορώ να πω ότι οι βιβλιοθήκες μας βρίσκονται στην ίδια πόλη.
Διότι από άλλες αφετηρίες ξεκινάς εσύ, και σε άλλους προορισμούς θέλεις να βγεις.
Από άλλες αφετηρίες ξεκινάω εγώ, και σε άλλους προορισμούς θέλω να βγω.
Οι δικές μου αφετηρίες είναι μόνο facts-based politics, όχι ‘αφηγήματα’.
Οι δικές σου όχι. Βασίζονται σε τρεις μεγάλες παρανοήσεις, που θα εξηγήσω μετά.
Επίσης, οι προορισμοί μας είναι διαφορετικοί. Εσύ ισχυρίζεσαι ότι οι δικοί σου προορισμοί είναι ίδιοι ή παρόμοιοι με τους αρχικούς προορισμούς όλου του προοδευτικού κινήματος (και άρα ίδιοι με τους δικούς μου), αλλά αυτό δεν είναι αλήθεια.
Οι δικοί μου προορισμοί είναι inclusive, για όλους ανεξαιρέτως, Εβραίους, Παλαιστίνιους, Αραβες, Χριστιανούς, μουσουλμάνους, άθεους, αδιάφορο, πραγματικά αντιρατσιστικοί και γνήσια προοδευτικοί, με νου και γνώση, και όχι με αποκλεισμούς από την προοδευτική σφαίρα όσων βαφτίζονται λ.χ. ‘αντιδραστικά κράτη’ (υπάρχει τέτοιος όρος στον μαρξισμό και δεν το πήρα είδηση;), για να μην πάω στη συνωμοσιολογική προσέγγιση με τα ‘εβραιοσιωνιστικά λόμπι’ και όλα τα σχετικά.
Εσείς θέλετε ένα συγκεκριμένο κράτος να καταστραφεί, και δεν έχετε απάντηση στην ερώτηση:
Οπως το έθεσε ο καθηγητής της Scalia Law School και του George Mason University και μερικών ακόμη νομικών σχολών, ο David Bernstein:
• «Αν δεν έχετε μια καλή απάντηση στο ερώτημα ποια θα είναι η τύχη των 6,8 εκατομμυρίων Εβραίων στο Ισραήλ αν το ‘αντι-σιωνιστικό’ σας πρόγραμμα σας επιτύχει, τότε ας το ονομάσουμε απλά γενοκτονικό και αντισημιτικό, -και όχι ‘αντισιωνιστικό’»
Διότι αυτό είναι ο ‘αριστερός αντισημιτισμός’. Οσοι αρνούνται όλα τα παραπάνω.
Είναι το πρόταγμα των ανθρωπιστικών ιδεών που έχασε τον δρόμο του κάπου κοντά στον πόλεμο των Εξι Ημερών, και από τότε δεν τον έχει ξαναβρεί.
Κάποια τμήματά της αριστεράς προσπαθούν από το 2000 περίπου και μετά να τον ξαναβρούν τον δρόμο, αλλά είναι πολύ μικρά και σχεδόν με μηδενική επιρροή, άσχετα που μιλάνε σοφότερα απ’ όλους στο θέμα αυτό.
Δεν θα τους συναντήσετε στον mainstream λόγο, όμως. Πρέπει να τους ψάξετε μόνοι σας. Κάποιοι οπαδοί της κριτικής θεωρίας, κάποιοι φωτισμένοι αντιεξουσιαστές, κάποιες μεμονωμένες περιπτώσεις. Μια απολύτως μειοψηφική μειοψηφία μέσα στην μειοψηφία.
Ελάχιστοι στα αριστερά του πολιτικού φάσματος καταλαβαίνουν/ουμε τα λόγια του Seymour Martin Lipset, στο προφητικό του άρθρο ‘The Socialism of Fools‘, στους New York Times, 03/01/1971
– «Η Αριστερά θεωρεί και λειτουργεί ως εάν κανείς εντός της να μην είναι ή και να μην θεωρείται ικανός να εκφράσει και να πράξει αντισημιτικά πράγματα, με αποτέλεσμα να υλοποιηθεί μια πραγματικότητα στην οποία ο αντισημιτισμός της αριστεράς να είναι άνευ συνεπειών».
«Αγαπητέ αντισιωνιστή: Αν κάνεις κάποιον Εβραίο να λυπηθεί και κάποιον αντισημίτη να σε χειροκροτήσει τότε κάτι κάνεις λάθος»
Αγαπητοί ‘αντισιωνιστές’ (που δεν είστε αντισημίτες) και κοινωνικοί αγωνιστές που δεν μισείτε κανέναν Εβραίο μόνο του (αλλά μόνο όλους μαζί τους Εβραίους που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα συνολικά), ο σημερινός σας ‘αντισιωνισμός’ είναι αποτέλεσμα ακριβώς του εξής γεγονότος:
Οτι είστε δέσμιοι μιας πλαστής αφήγησης με ρίζες στον σοβιετικό αντισημιτισμό, η οποία σας έχει παραδοθεί σαν ψευδώς ‘απελευθερωτική’ και ‘χειραφετητική’, ενώ στην πραγματικότητα είναι ρατσιστική, θρησκόληπτη και αντιδραστική. Και κοστίζει ζωές, όσο είναι ζωντανή και ακμαία.
Και όλα τα παραπάνω είναι μια ακόμη απόδειξη για την εξαπάτηση αυτή και το μέγεθος της, και σε τελική ανάλυση, για το γεγονός πως σε αυτή την ρατσιστική υπόθεση, όλοι σας είστε εθελοντικά λόγω των περίεργων ιδεών που σας φύτεψαν και σας έκαναν να καταπιείτε κάποιοι πονηροί ρατσιστές γεμάτοι αντιεβραϊκό μίσος, και ποτέ δεν θελήσατε να αμφισβητήσετε.
Αυτοί οι άνθρωποι είναι κυριολεκτικά ‘proof proof’. Δεν τους πιάνει τίποτα, δεν χρειάζονται αποδείξεις και τεκμηρίωση. Είναι θωρακισμένοι απέναντι στην αλήθεια, είναι σαν να φοράνε αλεξίσφαιρο που διώχνει μακριά κάθε προσπάθεια λογικής επεξεργασίας και ελέγχου, είναι πιστοί όπως οι θρησκόληπτοι, έχουν αναπτύξει ανοσία στην τεκμηρίωση και στην επαγωγική απόδειξη.
Κάποιοι πιστεύουν ότι έχουν κάποιο δικαίωμα να έρχονται και, όχι μόνο να μας κουνάνε το δάχτυλο και να μας δίνουν διαλέξεις, αλλά και να εκβιάζουν, ζητώντας δηλώσεις μετανοίας και νομιμοφροσύνης, έχοντας την εντύπωση πως μπορούν ελεύθερα να απειλούν και να εξασκήσουν κάποια εξουσία για να μας ‘αποκλείσουν’ (στα μυαλά τους) από αυτό που εκείνοι εννοούν σαν ‘προοδευτική σφαίρα’.
Επειδή απλά και μόνο δεν ταυτίζονται οι απόψεις μας.
Οι τρεις θεμελιώδεις διαφορές, που απομακρύνουν την πιθανότητα διαλόγου (αν δεν την αποκλείουν εντελώς), με δική σας ευθύνη, και με αποτρέπουν από το να θέλω να έχω διάλογο μαζί σας είναι οι εξής πολύ βασικές διαφορές μας:
Πρώτον, εσείς πιστεύετε ότι ένας μοναδικός λαός δεν έχει εθνικό κίνημα. Ή, δεν πρέπει να έχει εθνικό κίνημα -μικρή η διαφορά.
Δεν πιστεύετε ότι ο σιωνισμός είναι εθνικό κίνημα, όπως όλων των άλλων λαών του κόσμου, για αυτοκαθορισμό και αυτοσυντήρηση και χειραφέτηση (της πιο διωκόμενης μειονότητας, μάλιστα). Πιστεύετε ότι ο σιωνισμός ήταν κάποια συνωμοσία λευκών πλούσιων μπουρζουάδων αποικιοκρατών.
Και είναι ακόμα χειρότερο: γράφοντας τον ίδιο τον Μαρξ στα παλιά σας τα παπούτσια, έχετε αποφασίσει ότι σε μία μόνο χώρα του κόσμου δεν υπάρχουν τάξεις. Και πως ολόκληρη η χώρα αυτή κι ο λαός της ανήκουν σε μία μόνο τάξη: την «σιωνιστική» τάξη. Δεν έχει σημασία αν οι πρώτοι σιωνιστές ήταν σοσιαλιστές και αν στις πρώτες προκρατικές εκλογές στο Ερέτζ Ισραήλ επικράτησαν αριστερές ιδέες και αριστεροί υποψήφιοι εμφορούμενοι από κομμουνιστικά και σοσιλαιστικά ιδεώδη. Δεν έχει σημασία αν τα κιμπούτζ θεωρούνταν ‘σοσιαλιστικός παράδεισος’ επί γης από όλα τα προοδευτικά κινήματα μέχρι να εξαπολύσει για δικούς της λόγους η ΕΣΣΔ την εκστρατεία κατασυκοφάντησης του μικρού εβραϊκού κράτους μόλις είδε ότι είχε αρχίσει να πλησιάζει τη Δύση επειδή απειλούνταν από τα αραβικά αντισημιτικά καθεστώτα και τους τρελούς ισλαμιστές δικτάτορες. Τίποτα δεν έχει σημασία για εσάς, αν δεν μπορείτε να ελεεινολογείτε την μικρή εβραϊκή κοινότητα που κατορθώνει να επιβιώνει σε μια θάλασσα εχθρικού περιβάλλοντος πέρα από όλες τις προβλέψεις. Σας ενδιαφέρει μόνο να συκοφαντείτε Εβραίους, και μάλιστα το κάνετε αυτό με τον χειρότερο τρόπο: με τον λίβελο του αίματος. Με διπλά κριτήρια, με δαιμονοποίηση, με προσπάθειες απονομιμοποίησης του μικρού κράτους, ώστε να επιτύχετε τον στόχο σας μια ώρα αρχίτερα: την ευθανασία του.
Αυτό που κάνετε θα μπορούσε να τρελάνει όλους τους κλασικούς του μαρξισμού.
Στην πραγματικότητα, κι επειδή ξέρετε ότι ο σιωνισμός δεν είναι απλά μια ιδέα αλλά υπάρχει πλέον «στο έδαφος» (τρελαίνεστε με το γεγονός πως οι Εβραίοι δεν είναι πλέον η μειονότητα η του κλώτσου και του μπάτσου), και επειδή θέλετε να τον ξανακάνετε ‘μια ιδέα’, κάτι που φιμώνεται, καταπιέζεται και άρα εξοντώνεται πιο εύκολα δηλαδή, αυτός είναι ο λόγος που προτιμάτε στο τέλος να λέτε «ο εβραϊκός λαός δεν πρέπει να έχει εθνικό κίνημα, ο σιωνισμός δεν πρέπει να υπάρχει».
Προσοχή σε αυτό: Αυτή η άρνηση του εθνικού κινήματος των Εβραίων είναι στην πραγματικότητα άρνηση της ίδιας της εβραϊκής ταυτότητας.
Αλλά αυτό είναι ρατσιστικό concept.
Δεύτερον, εσείς δεν λογίζετε τους Εβραίους μειονότητα που χρειάζεται προστασία, όπως όλες οι μειονότητες, πόσο μάλλον μετά από ένα Ολοκαύτωμα, μια αδιανόητη τραγωδία, που καμία άλλη μειονότητα δεν αντιμετώπισε.
Προσοχή και σε αυτό:
Οι Εβραίοι-θύματα του Ολοκαυτώματος, όσο ήταν στην Ευρώπη ήταν καλοί Εβραίοι (και, σίγουρα, οι ‘αντισιωνιστές’ θα συγκινούνται, ίσως και θα έχουν κλάψει, αναλογιζόμενοι τη μοίρα τους στα στρατόπεδα θανάτου των Ναζί). Μόλις όμως κάποιος Εβραίος προσπαθήσει να ξεφύγει από αυτή τη μοίρα, και αφού όλες οι χώρες του κόσμου είναι κλειστές γι’ αυτόν και άρα δεν του μένει τίποτε άλλο από τα να κατευθυνθεί στην Παλαιστίνη, τότε αυτομάτως γίνεται ο κακός, ο διαβολικός Εβραίος, ο καταπιεστής, ο αποικιοκράτης, ‘ο Σιωνιστής’.
Ποιος είναι ο παράγοντας που διαφοροποιεί τον ‘καλό Εβραίο’, που έμεινε στην Ευρώπη και σφαγιάστηκε, από τον ‘διαβολικό Εβραίο’ που κατόρθωσε να διαφύγει και, παρά τις απαγορεύσεις των Βρετανών, να βρεθεί στην Παλαιστίνη;
Η επιβίωση.
Ο μόνος καλός Εβραίος είναι ο νεκρός Εβραίος («The only good Jew is a dead Jew: From good Jew to evil Zionist»)
Αυτή είναι η διαφορά: Στο μυαλό του ‘αντισιωνιστή’, ο Εβραίος που παγιδεύτηκε στην Ευρώπη, ο Εβραίος που προσπαθούσε να αποδράσει και ο Εβραίος που σώθηκε φτάνοντας στην Παλαιστίνη ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο ίδιος Εβραίος.
Το τελευταίο θύμα του Ολοκαυτώματος, λ.χ. το υπ’ αριθμόν #6.102.750 που πέθανε στους θαλάμους αερίων ήταν ένας καλός Εβραίος. Το επόμενο θύμα, ο υπ’ αριθμόν #6.102.751 Εβραίος, όμως, που σώθηκε κι επιβίωσε επειδή βρήκε μια μπουκιά παραπάνω κι επειδή πλησίαζαν οι σύμμαχοι στο Αουσβιτς, δεν είναι ένας καλός Εβραίος, κι αφού σήμερα κατά πάσα πιθανότητα βρίσκεται στο Ισραήλ, όχι μόνο είναι κακός, αλλά είναι και ναζί, ρατσιστής, καταπιεστής, αποικιοκράτης, βδελυρός, σατανικός και αιμοδιψής Εβραίος.
Με άλλα λόγια, στη φαντασία των ‘αντισιωνιστών’, κάθε προηγούμενη γενιά Εβραίων ήταν αθώοι -και δεν τους άξιζαν οι διώξεις, τα πογκρόμ και τελικά η γενοκτονία-, εκτός από μία γενιά: την τωρινή. Αυτοί αξίζουν κάθε τιμωρίας, αφού «δεν έμαθαν το μάθημά τους στα στρατόπεδα και στους θαλάμους αερίων».
Με έναν μυστηριώδη τρόπο, είναι ένοχοι οι γιοι και οι κόρες των επιζώντων των αθώων, δηλαδή ο εβραϊκός λαός σήμερα, τόσο ο Ισραηλινός όσο και στη διασπορά, αφού δεν ξεσηκώνεται εναντίον της τωρινής συλλογικής τους έκφρασης, δηλαδή εναντίον του Ισραήλ, και αφού δεν το καταδικάζουν ώστε να γίνουν δεκτοί στην λεγόμενη ‘προοδευτική σφαίρα’ και στην ‘κοινότητα του καλού’.
Σε εμάς σήμερα, μας αρέσουν οι ‘καλοί Εβραίοι‘, όσοι περίμεναν υπομονετικά στην ουρά για τους θαλάμους αερίων και όσοι εναντιώνονται στην ύπαρξη του Ισραήλ. Σαφώς, «δεν είμαστε αντισημίτες», απλά δεν μας αρέσει το 98% των σημερινών Εβραίων.
Είναι καλό να γνωρίζουν όλοι τον ρόλο τους στην κοινωνία.
Γιατί ο Εβραίος που επιβίωσε είναι διαφορετικού τύπου Εβραίος από εκείνον που πέθανε;
Δεν χρειάζεται τεκμηρίωση.
«Αυτοί οι Εβραίοι δεν μπορούν να τριγυρνάνε παντού γύρω μας, αρνούμενοι να πεθάνουν. Και στη συνέχεια να περιμένουν από τους μη Εβραίους να τους γουστάρουν κι από πάνω.. Το ξέρετε ότι αυτή η πεισματική άρνηση, ένα τυπικό εβραϊκό χαρακτηριστικό, οδηγεί σε αύξηση του αντισημιτισμού; Πρέπει να βοηθήσουμε, μαζί με τους λεγόμενους ‘αυτομισούμενους’ Εβραίους να πολεμήσουν ενάντια σε αυτήν το πείσμα. Η άρνηση του Ολοκαυτώματος αποτελεί μέρος αυτής της επίμονης τάσης. Εκείνοι οι Εβραίοι που εγκατέλειψαν την Ευρώπη, «αρνήθηκαν το Ολοκαύτωμα», με το πείσμα τους να μην θέλουν να αποτελέσουν μέρος αυτού.
Αυτό είναι απαράδεκτο και πιστεύουμε ότι πρέπει να ζητήσουν συγγνώμη. Ολοι μαζί, αντισιωνιστές, Αραβες, χρήσιμοι δυτικοί και οι λεγόμενοι ‘αυτομισούμενοι’ Εβραίοι, αρνούμενοι να δεχτούμε αυτή την ανωμαλία της φύσης, πρέπει να κάνουμε ό,τι περνάει απ’ το χέρι μας για να διορθωθεί αυτή η αδικία.
Η καταστροφή του Ισραήλ και η εξόντωση όλων των Εβραίων κατοίκων του θα ήταν μια καλή αρχή».
Διότι έτσι θέλει η ‘αντισιωνιστική’ αφήγηση. Διότι πρέπει η εβραϊκή υπόθεση να είναι πάντα μια υπόθεση ηθικής πτώσης του Εβραίου. Αλλιώς δεν θα μπορούμε να κατηγορούμε εύκολα Εβραίους για όλα τα δεινά του πλανήτη.
Οπως είπαμε, επειδή είναι καλό να γνωρίζουν όλοι τον ρόλο τους στην κοινωνία.
Εσείς θεωρείτε τους Εβραίους λευκούς προνομιούχους, που ξεκίνησαν από τη Δύση για να αποικίσουν και να εκμεταλλευτούν λαούς και φυσικούς πόρους του λεγόμενου ‘τρίτου κόσμου’.
Και αυτό είναι ρατσιστικό concept.
Τρίτον, εσείς πιστεύετε στο λίβελο του αίματος, πως οι Εβραίοι σκοτώνουν παιδιά για σπορ και βασανίζουν ανθρώπους από ανία.
Ή επειδή γεννιούνται στο «αντιδραστικό κράτος Ισραήλ», είναι εκ γεννησιμιού τους ρατσιστές και αιμοδιψείς.
Η φράση ‘οι σιωνιστές σφάζουν παιδιά στην κατεχόμενη Παλαιστίνη‘ στην πραγματικότητα είναι η φράση ‘Οι Εβραίοι σφάζουν παιδιά’ στην Παλαιστίνη‘, που είναι στην πραγματικότητα ο λίβελος του αίματος.
Και μάλιστα στην πιο μοντέρνα εκδοχή του, αφού η τωρινή παραλλαγή της συκοφαντίας του αίματος μπορεί να περιλαμβάνει τόσο τον ‘συνωμότη Εβραίο’ (που συνωμότησε για να κλέψει την γη των άλλων) όσο και τον ‘άπληστο και πάντα διψασμένο για λεφτά Εβραίο’ (αφού τώρα είναι ο «δυτικός λευκός προνομιούχος αποικιοκράτης και ιμπεριαλιστής» Εβραίος που πήγε στην Παλαιστίνη κυρίως για να κλέψει γη και φυσικούς πόρους και πετρέλαια άλλων).
Οποιος προσπαθήσει να παρακολουθήσει αναλυτικά την όποια ‘συλλογιστική’ των αριστερών αντισημιτών, εκεί θα καταλήξει, όποιο κι αν είναι το θέμα ή η αφορμή.
Οι άνθρωποι είναι ΠΙΣΤΟΙ, που ΠΙΣΤΕΥΟΥΝ ότι οι Εβραίοι είναι τόσο μοχθηροί και σατανικοί ώστε να δολοφονούν για τα συμφέροντά τους (πάντα!) ή ακόμη και για σπορ, από ανία.
Και όσοι προσπαθούν να δείξουν την πραγματική πλευρά, όλοι είμαστε συνεργοί δολοφόνων παιδιών.
Οσο έχουν να δείχνουν νεκρούς στις κάμερες …
Δεν το χωράει το μυαλό σου, αν σταθείς να δεις την υπόθεση από αυτήν την πολύ ρεαλιστική οπτική γωνία:
Ο λίβελος του αίματος! Υπάρχει σήμερα, τώρα που μιλάμε. Οι Εβραίοι σκοτώνουν παιδιά για σπορ, κι εμείς όλοι είμαστε συνένοχοι και συνεργοί.
Απίστευτο. Ζούμε στο Μεσαίωνα.
Μαζί με αυτό, η αδυναμία σας να διακρίνετε την ισραηλινή ακροδεξιά από τις υπόλοιπες πολιτικές εκφράσεις του σύγχρονου εβραϊσμού. Για να το πω απλά, για εσάς «όλοι οι Ισραηλινοί είναι φασίστες».
Αλλά και αυτό είναι ρατσιστικό concept.
Αυτά και τα τρία (συν όλα τα παραπάνω) είναι διαφορές τρομακτικής σημασίας.
![[Antisemitism Policy Trust CST] - Antisemitism What you need to know [2018]](https://protocolswithoutzion.files.wordpress.com/2023/10/antisemitism-policy-trust-cst-antisemitism-what-you-need-to-know-2018-dzigh8nx0aan9zr.jpg?w=625)
[Antisemitism Policy Trust CST] – Antisemitism What you need to know [2018]
Και δυστυχώς (για την άγνοια μέσα στην οποία ζείτε από τότε που ήσασταν μικροί και αθώοι και κάποιος πονηρός σας πούλησε αντισιωνισμό για να διαιωνίζονται αυτά τα αντισημιτικά ‘Σχήματα Ponzi’), αυτά, και τα τρία, -και το υπογραμμίζω αυτό, ΚΑΙ ΤΑ ΤΡΙΑ-, το θέλετε, δεν το θέλετε, αποτελούν βασικά αντισημιτικά tropes όλων των αντισημιτών της γης, κάθε χρονικής περιόδου στη μοντέρνα Ιστορία, σε κάθε σημείο του πλανήτη που οι Εβραίοι διώχθησαν και σφαγιάστηκαν.
Εγώ είμαι αντιρατσιστής.
Δεν μπορώ να υιοθετήσω ρατσιστικά tropes και στερεότυπα.
Υπάρχουν κι άλλα, πολλά ακόμη.
Π.χ. το γεγονός πως αδιαφορείτε για τις ζωές αμάχων, αρκεί να είναι Εβραίοι.
Το γεγονός πως αδιαφορείτε και για τις ζωές των Παλαιστίνιων. Οσο κι αν μπορεί να σας φαίνεται παράξενο αυτό, και όσο κι αν το αρνηθείτε, αυτή είναι η αλήθεια: Δεν γνωρίζετε τίποτε για τις ζωές τους
Γνωρίζουν μόνο όσα χρειάζονται για να κατηγορούν Εβραίους.
Κοιτάξτε τους προσεκτικά και θα διαπιστώσετε ότι και στα τρία είδη πολιτικών υποστηρικτών της καταστροφής του Ισραήλ
-των Αράβων σωβινιστών Ισλαμιστών κληρικοφασιστών του ακραίου πολιτικού Ισλάμ, στον νεοναζισμό και στην σκληρή αντισημιτική ακροδεξιά, και στην ‘αντιιμπεριαλιστική’ και ‘αντισιωνιστική’ αριστερά-
κανείς τους δεν ενδιαφέρεται και κανείς τους δεν ανησυχεί στο ελάχιστον για την τύχη και την πρόοδο του Παλαιστινιακού λαού. Και οι τρεις τους βρίσκονται να έχουν εμπλακεί σε αυτή τη διαμάχη, πολύ περισσότερο επειδή είναι αντι-ισραηλινοί και αντιεβραίοι, απ’ ό,τι είναι φιλοπαλαιστίνιοι. Δεν ενδιαφέρονται για τη δημιουργία ενός παλαιστινιακού κράτους δίπλα στο ισραηλινό κράτος. Δεν ζητάνε τίποτα λιγότερο από την εξαφάνιση του Ισραήλ και την αντικατάστασή του με ένα αραβικό κράτος. Και στις τρεις αυτές ‘ιδεολογίες’, οι Παλαιστίνιοι είναι πολιτικά εργαλεία, είναι πιόνια, είναι ο εμφανιζόμενος ‘καλός σκοπός’, αλλά δεν είναι ο πραγματικός σκοπός. Μπορεί ο καθένας να το διαπιστώσει αυτό, αν τους κάνει κάποιες πολύ απλές ερωτήσεις σχετικά με τις συνθήκες διαβίωσης των Παλαιστινίων, εδώ και 70 χρόνια. Δεν γνωρίζουν τίποτε. Απολύτως τίποτε.
– Δεν γνωρίζουν ότι ήταν τα αραβικά κράτη εκείνα που αρνήθηκαν να αφήσουν τις 750.000 Παλαιστίνιων προσφύγων του 1948 να εργαστούν και να οικοδομήσουν νέες ζωές για τους εαυτούς τους στις χώρες φιλοξενίας
– Δεν γνωρίζουν ότι τις μεγαλύτερες σφαγές Παλαιστινίων τις έκαναν πάντα οι Αραβες, και όχι οι Ισραηλινοί:
– Δεν γνωρίζουν τίποτε για την καθημερινή ζωή των απλών Παλαιστινίων, τίποτε για τα προβλήματά τους στα θέματα της υγείας, της εκπαίδευσης, της πρόνοιας, της απονομής δικαιοσύνης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των γυναικών, των γκέη, των ΑμΕΑ, των Χριστιανών, γενικά των μειονοτήτων
Οταν οι καταπιεστές των Παλαιστινίων είναι κάποιοι άλλοι Αραβες ή Παλαιστίνιοι, κάνετε πως δεν βλέπετε τίποτα.. Ειδικά όταν τυχαίνει να είναι αυτοί που λατρεύετε μόνο επειδή παίρνουν βίαια και με σκληρό τρόπο ζωές αθώων αμάχων (και δεν φαίνεται να έχετε κανένα πρόβλημα με αυτό, από τη στιγμή που οι άμαχοι είναι Εβραίοι).
Μιλάω ασφαλώς για την προσφιλή σας πολυαγαπημένη Χαμάς.
![Πίνακας - How to pretend not to be antisemitic (Αντικατάσταση της λέξης Εβραίοι με τις λέξεις Σιωνιστές και Ισραηλινοί] [Elder of Ziyon 2020]](https://protocolswithoutzion.files.wordpress.com/2023/10/cea0ceafcebdceb1cebaceb1cf82-how-to-pretend-not-to-be-antisemitic-ce91cebdcf84ceb9cebaceb1cf84ceaccf83cf84ceb1cf83ceb7-cf84ceb7cf82-cebbceadcebeceb7cf82-ce95ceb2cf81ceb1ceafcebfceb9-cebc.jpg?w=625)
Πίνακας – How to pretend not to be antisemitic (Αντικατάσταση της λέξης Εβραίοι με τις λέξεις Σιωνιστές και Ισραηλινοί] [Elder of Ziyon 2020]
Εμείς προτιμούμε να εξηγούμε τους λόγους για τους οποίους εκατομμύρια Γερμανών πείστηκαν πως ήταν απαραίτητη η γενοκτονία.
Αλλά ούτε κι αυτό το βλέπουμε αρκετό.
Ακόμα πιο σημαντικό είναι το να εκπαιδευόμαστε και να εκπαιδεύουμε άλλους στο να παρατηρούν τα σημάδια εκείνα που δείχνουν ότι είναι πιθανό να επαναληφθεί.
Προκαλεί εντύπωση η βαθιά ανιστορικότητα του σύγχρονου ελληνικού ‘αντισιωνισμού’. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτού του ρεύματος σκέψης έχει εκπαιδευτεί να ΜΗΝ αναγνωρίζει τον αντισημιτισμό.
– Κάποιος θα έλεγε απλά ότι σε αυτό το ρεύμα σκέψης, δεν έχουν εκπαιδευτεί επαρκώς στον αντισημιτισμό. Ομως αυτό δεν λέει ολόκληρη την αλήθεια.
– Η αλήθεια είναι ότι έχουν εκπαιδευτεί στο να μην αναγνωρίζουν τον αντισημιτισμό.
– Και έχουν εκπαιδευτεί να απαντούν σε κάθε αντισημιτικό περιστατικό με έναν αφορισμό περί Παλαιστίνης
– Εχουν εκπαιδευτεί να μην κοιτάνε να προστατεύσουν τα θύματα, λ.χ. τους συμπολίτες μας Ελληνες Εβραίους πολίτες, αλλά να κοιτάνε πως θα προστατεύσουν τους θύτες, όσους λένε αντισημιτικά πράγματα:
– Εχουν εκπαιδευτεί να μην ζητάνε να ακούσουν τη γνώμη των θυμάτων (ενώ σε κανένα άλλο είδος ρατσισμού δεν θα σκέφτονταν να αμφισβητήσουν τις καταγγελίες τους)
– Εχουν εκπαιδευτεί να λένε στους Εβραίους «μα αυτό, το να σου λένε ότι ανήκεις σε έναν λαό που όλοι τους είναι αιμοσταγείς δολοφόνοι που χαίρονται να σκοτώνουν παιδιά, και μάλιστα πως είναι σύμφωνο με τη θρησκεία σου, δεν είναι αντισημιτισμός, άκου εμένα που σου λέω, είναι απλή κριτική για το βάρβαρο γενοκτονικό απαρτχάιντ που υποστηρίζεις».
– Εχουν εκπαιδευτεί στο να θεωρούν καλούς Εβραίους και να δίνουν την έγκρισή τους μόνο σε εκείνους τους Εβραίους που καταδικάζουν το Ισραήλ: «Αν θέλεις να σε εγκρίνω και να σε δεχτώ, Εβραίε, στη προοδευτική σφαίρα, πρέπει να καταδικάσεις τους ομόθρησκους σου εκεί κάτω για τα εγκλήματα που κάνουν» .
– Εχουν εκπαιδευτεί να αποφεύγουν τις ανιστόρητες αναφορές και αναλογίες με το Ολοκαύτωμα, όχι διότι πιστεύουν πραγματικά ότι είναι απαγορευτικό και προσβολή στη μνήμη των θυμάτων το να γίνονται αυτές οι συγκρίσεις, αλλά διότι οι ‘σιωνιστές’ θα τις χρησιμοποιούν τις αναλογίες αυτές για να ‘νομιμοποιήσουν’ την ύπαρξη του κράτους τους.
– Κι αν είναι έτσι, τότε πως εμείς θα επιτύχουμε στην καμπάνια μας να το διαλύσουμε;
– Το χειρότερο όλων:
– Πιστεύουν ότι μπορούν να ‘αφαιρέσουν’ το Ολοκαύτωμα από τα χέρια των Εβραίων, με σαφείς στοχεύσεις ως προς αυτό. (Κι εδώ που τα λέμε: Γιατί; Από που κι ως που; Σε ποιον άλλο λαό θα τολμούσε να πάει κανείς και να τους πει ‘αυτή η γενοκτονία δεν σας ανήκει, δεν είναι κληρονομιά σας, μην την βάζετε επάνω στο τραπέζι’; Στους Βόσνιους, στους Αρμένιους, στους Τούτσι; Πως μπορούν να το σκέφτονται αυτό; Αλλά σε κανένα άλλο λαό δεν θα πάνε να του απαγορεύσουν να μιλάει για τα δικά του τραύματα διότι σε κανέναν άλλο λαό δεν τραβάνε ζόρι να τον ξανακάνουν μειονότητα και ευάλωτο στις διώξεις μέχρι εξόντωσης, δηλαδή να του καταστρέψουν το κράτος. Μόνο σε έναν λαό τα κάνουν αυτά. Αυτή είναι η αλήθεια).
– Θεωρούν ότι αυτή η πρακτική δήθεν βοηθάει τους Παλαιστίνιους και τον ευρύτερο αραβικό αγώνα.
– Αν και η πραγματική αιτία αυτής της δαιμονοποίησης, των διπλών κριτηρίων και της κακοποίησης της συζήτησης περί αντισημιτισμού είναι μόνο ένας:
Πως θα απονομιμοποιηθεί το μικρό εβραϊκό κράτος μια ώρα πιο νωρίς
– Απλά, είναι εκπαιδευμένοι όχι μόνο στο να μην αναγνωρίζουν τον αντισημιτισμό ακόμα κι όταν τον έχουν πεντακάθαρα μπροστά στα μάτια τους, αλλά και παβλοφικά να ανακαλύπτουν εβραϊκή κακοπιστία και μηχανορραφία εκπορευόμενη από σκοτεινές δυνάμεις κάθε φορά που κάποιος τους τον επισημαίνει.
– Οπως επίσης και ενστικτωδώς, αντί να υπερασπιστούν τα θύματα των αντισημιτικών επιθέσεων, εκείνοι να κοιτάνε να προστατεύσουν από την κατηγορία για αντισημιτισμό τους θύτες.
– Και ειδικά αν προέρχονται από τις δικές τους τάξεις, να μπορούν ελεύθερα να συκοφαντήσουν κάθε εύλογη και δίκαιη κριτική στα ρατσιστικά τους κατορθώματα σαν ‘πράξεις πληρωμένων και ενεργούμενων από την πρεσβεία και τα σιωνιστικά λόμπι’, διάβαζε ‘εβραϊκά λόμπι’, (ή καλύτερα άλλαξε τη λέξη ‘σιωνιστ-κάτι’/’ισραηλ-κάτι’ με τη λέξη ‘εβραιοσιωνιστικ-‘ ή ‘εβραΐλα’, και θα δείτε γνήσιο κλεομενικό ή και ναζιστικό λόγο).
Αν και δεν θα ήταν δίκαιο να χαρακτηρίσουμε αδιακρίτως όλους εσάς που λέτε τέτοια πράγματα αντισημίτες (περισσότερο διότι είναι αδύνατον να κοιτάξουμε στις ψυχές όλων σας), ωστόσο υπάρχουν μερικά πράγματα που φαίνονται πεντακάθαρα:
– Ναι, κανείς δεν μπορεί να κοιτάξει μέσα στη ψυχή σου για να δει αν μισείς τους Εβραίους, αλλά όλοι μπορούν να κοιτάξουν στις πράξεις σου. Και αυτές δείχνουν ότι, ακόμη, κι αν δεν μισείς τους Εβραίους …
– Μισείς αυτό που έφτιαξαν για να προστατεύονται.
– Μισείς το γεγονός πως είναι χειραφετημένοι, και πως αυτή η χειραφέτηση, για πρώτη φορά στην ιστορία 2.000 ετών διώξεων και πογκρόμ, τους καθιστά πιο ασφαλείς από ποτέ άλλοτε.
– Μισείς το γεγονός πως δεν έχουν ανάγκη κανέναν για να προστατευτούν,
– Και μισείς το γεγονός πως αντιστέκονται στις προσπάθειες νεοναζί, ακροαριστερών και των προσφιλών σας φονταμενταλιστών εξτρεμιστών Αράβων να τους ξανακάνουν μειονότητα, δηλαδή να τους ξαναστείλουν εκεί που πάντα βρίσκονταν κι όλοι ήταν χαρούμενοι:
Βλέπετε, με το να μην καθίσουν και αυτή τη φορά να σφαχτούν, όπως ήταν το νορμάλ επί 2.000 χρόνια, άλλαξαν την ισορροπία του κόσμου. Αυτή θα επανέλθει όταν τους ξαναστείλουμε εκεί που τους αξίζει,
Είτε στην ουρά για τους θαλάμους αερίων, στα γκέτο, στα σφαγεία του Χίτλερ, των γκουλάγκ και της ζωής σαν Β’ κατηγορίας μειονότητα dhimmi, δηλαδή ξανά λίγο πριν το επόμενο πογκρόμ.
Ολη η δουλειά γίνεται και η ιστορία δεν τελειώνει εδώ και 70 χρόνια, επειδή όλοι προσπαθούν αλλά δεν καταφέρνουν να επιτύχουν το πως θα απονομιμοποιηθεί το μικρό εβραϊκό κράτος μια ώρα πιο νωρίς, ώστε να το εξοντώσουμε και να ξαναγυρίσουν οι Εβραίοι εκεί που ανήκαν πάντα: Είτε στην ουρά για το σφαγείο, είτε στα γκέτο, σαν Β’ κατηγορίας μειονότητα ή dhimmi.
Τελικός στόχος είναι ένας και μοναδικός, ο ίδιος για κάθε αντισημίτη αυτού του πλανήτη: Ενας κόσμος χωρίς Εβραίους
Προσπαθήσαμε πολλές φορές από το 1947, είναι η αλήθεια, αποτύχαμε σε όλες, τώρα το κάνουμε μέσω ψεμάτων στα ΜΜΕ και στις δημόσιες σχέσεις.
Ολη η δουλειά γίνεται και η ιστορία δεν τελειώνει εδώ και 70 χρόνια, επειδή αυτή τη φορά τα θύματα δεν κάθισαν ήσυχα-ήσυχα να σφαχτούν εθελοντικά. Αυτή τη φορά τσίνισαν, και για πολλούς (ένα μέτωπο που είναι ό,τι πιο ετερόκλητο στην ιστορία της ανθρωπότητας, άκρα δεξιά, άκρα αριστερά και φονταμενταλιστές εξτρεμιστές ισλαμιστές) αυτό έχει διαταράξει την ισορροπία του σύμπαντος. Εμείς πάντα σε σφάζαμε στο γόνατο, τώρα πως μπορείς και αυθαδιάζεις και δεν μπαίνεις στην ουρά, όπως 2.000 χρόνια τώρα; Αυτή είναι όλη η ιστορία σε δυο γραμμές. Ολοι γύρω-γύρω θέλουν να τους ξανακάνουν μειονότητα σε γκέτο, γκουλάγκ ή σαν dhimmi, κι εκείνοι δεν κάθονται.
Και το δεύτερο σημαντικό που φαίνεται από τις πράξεις σου και δεν χρειάζεται να δούμε και μέσα στη ψυχή σου αν μεγαλώνει κι εκεί, είναι το εξής, κάτι που φαίνεται 100% βέβαιο, μετά από όλα αυτά τα χρόνια αντι-ισραηλινής δαιμονοποίησης:
Αυτή η εμμονή σας για το Ισραήλ, μέρα μπαίνει-μέρα βγαίνει, καθημερινά, και το να χαρακτηρίζεται μόνο το κράτος αυτό από όλα τα κράτη του πλανήτη, ως όχι μόνο ελαττωματικό, αλλά ως κάποιο είδος ‘οργανικού εμποδίου στην πρόοδο της ανθρωπότητας, στην ειρήνη’ και πιθανώς σε ό,τι έχετε στο κεφάλι σας ως ‘σοσιαλισμό’, αποδεικνύει ότι αυτή η πρακτική προωθείται και πιθανώς εμπνέεται από την ‘ιδέα’ ότι ο Εβραίος είναι πράγματι «το μεγαλύτερο πρόβλημα της ανθρωπότητας».
Οπότε, δεν υπάρχει τίποτα να πούμε.
Αλλά όχι με δική μου ευθύνη.
Ελπίζω κάποτε αυτό να αλλάξει.
Αλλά αυτό θα συμβεί, μόνο αν το θελήσετε εσείς.
Δηλαδή αν αποφασίσετε να εκπαιδευτείτε σοβαρά, να διώξετε από μέσα σας τις προκαταλήψεις και την μεροληπτική ρατσιστική προσέγγιση που σας χαρακτηρίζει τώρα, και επιτέλους να καθίσετε κάτω και να αποφασίσετε να διαβάσετε σοβαρά.
Αγαπητέ ‘αντισιωνιστή’ (που δεν είσαι αντισημίτης) και ‘κοινωνικέ αγωνιστή’ που δεν μισείς κανέναν ζωντανό Εβραίο μόνο του (αλλά μόνο όλους μαζί τους Εβραίους που επιβίωσαν από το Ολοκαύτωμα συνολικά, εδώ και στο Ισραήλ)
Αυτός ο οριζόντιος, αιμοδιψής, γενοκτονικός, ζοφερός αντισημιτισμός που διακινείς, έχουμε σοβαρό σκοπό να στον βάλουμε εκεί που πρέπει.
Διαβαστε:
Ο αντισιωνισμός είναι μια επικίνδυνη μετάλλαξη του αντισημιτισμού, στο σήμερα. Και δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την πραγματική, ουμανιστική, διεθνιστική Αριστερά
Θυμίζουμε:
Οδηγίες προς «αντισιωνιστή», με την ελπίδα να ξυπνήσει και να πάψει να είναι ρατσιστής εναντίον ενός μόνο λαού:
Αγαπητέ «αριστερε» «αντισιωνιστή», ξεκίνα από εδώ, και αν θέλεις, διάβασέ τα όλα, καθώς και τις «ενσωματωμένες» (embedded) αναρτήσεις εντός τους. Θα μάθεις πράγματα που αγνοούσες πλήρως και θα δεις την υπόθεση με νέα μάτια. Οπως ακριβώς ξυπνήσαμε κι εμείς, καθώς εκεί που είσαι, εσύ τώρα κάποτε βρισκόμασταν εμείς:
– Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)
Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)
– Οταν μιλάτε για «τον σιωνισμό», εννοείτε Εβραίους: Σύντομες απαντήσεις στα ζητήματα σιωνισμού, Ισραήλ, Παλαιστίνιων, αραβο-ισραηλινής διαμάχης, και ‘αντισιωνισμού’, δηλαδή αντισημιτισμού με σύγχρονο προσωπείο. Ενα θέμα τη φορά.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.365052967465548&type=3– 28 σημαδιακές μέρες σε 30 χρόνια: Από τις 2 Νοεμβρίου 1917, Διακήρυξη Balfour, έως τις 29 Νοεμβρίου 1947, Partition Plan του ΟΗΕ:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.390811624889682&type=3– Ενα πολύ μεγάλο σοκ: Αρνηση του Ολοκαυτώματος και εξύμνηση του ναζισμού στο BDS και στην παλαιστινιακή κοινωνία
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.426172461353598&type=3
– Σχέσεις Νεοναζί & ‘παλαιστινιακής αντίστασης’: Συνεργασία Ναζισμού & ‘παλαιστινιακού’ σκοπού ενάντια σε Εβραίους. Τότε και τώρα.
https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/399921517312026/
Μια σημείωση για τον Αντισημιτισμό (About)
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/about
Η εξίσωση ‘Σιωνισμός = Ναζισμός’ από τους αντισημίτες που πιστεύουν ότι δεν είναι αντισημίτες
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/2017/02/19/antisemites-who-thin-of-themselves-as-non-racists/
Δικαιώματα, ‘αντι-Σιωνισμός’ και μοντέρνος αντισημιτισμός: Λίγες σκέψεις
Δικαιώματα, ‘αντι-Σιωνισμός’ και μοντέρνος αντισημιτισμός: Λίγες σκέψεις
Η εισαγωγή για τη νέα σειρά βρίσκεται εδώ:
– Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)
– Ολα τα άρθρα βρίσκονται κάτω από το tag:
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/category/palestinian-lessons-101/– Και η ‘μη στατική’ σελίδα που συνεχώς ανανεώνεται με κάθε νέο άρθρο-ερώτηση-‘Μάθημα’ από τα ‘Palestinian Lessons 101:
Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/101-palestinian-lessons/
![Active Member - Αντισημιτικά στοιχεία-02 - Στίχοι από Ω γλυκύ μου έαρ (σε καραντίνα) - Official Audio Release [2020]](https://protocolswithoutzion.files.wordpress.com/2023/10/active-member-ce91cebdcf84ceb9cf83ceb7cebcceb9cf84ceb9cebaceac-cf83cf84cebfceb9cf87ceb5ceafceb1-02-cea3cf84ceafcf87cebfceb9-ceb1cf80cf8c-cea9-ceb3cebbcf85cebacf8d-cebccebfcf85-ceadceb1cf.jpg?w=209&resize=209%2C209&h=209#038;h=209&crop=1 "Active Member - Αντισημιτικά στοιχεία-02 - Στίχοι από Ω γλυκύ μου έαρ (σε καραντίνα) - Official Audio Release [2020]")
Protocols Without Zion 