Tag Archives: Marek Edelman

Σκίτσο: Κοινό έδαφος - Ακρα Δεξιά και Ακρα Αριστερά επάνω σε εβραίκούς τάφους [Rick McKee 2023]

Οταν ο ύπουλος, υφέρπων και μεταμφιεσμένος αντισημιτισμός παίρνει αμέτρητα Like, ακόμα κι από συνεπείς πολέμιους του αντισημιτισμού

Το 2018, με αφορμή (και πάλι!) αντισημιτικά σκίτσα του Κουντούρη στην ΕφΣυν και τη σχετική συζήτηση, υπήρξε ένα πολύ δημοφιλές και άρα επιτυχημένο στάτους ενός δικηγόρου στη δίκη της ΧΑ, με τίτλο ‘Να γίνουμε καλύτεροι’, το οποίο πήρε δεκάδες Like, ακόμη και από ανθρώπους που είναι στην πρώτη γραμμή καταπολέμησης του αντισημιτισμού.

Θανάσης Καμπαγιάννης στο Facebook: 'Να γίνουμε καλύτεροι' [Σ.Σ.: Εννοεί, στο να μην εντοπίζουν τον αντισημιτικό μας λόγο], με αφορμή σκίτσα του Μιχάλη Κουντούρη,19/04/2018

Θανάσης Καμπαγιάννης στο Facebook: ‘Να γίνουμε καλύτεροι’ [Σ.Σ.: Εννοεί, στο να μην εντοπίζουν τον αντισημιτικό μας λόγο], με αφορμή σκίτσα του Μιχάλη Κουντούρη,19/04/2018


Κάποιοι επισκέπτες της σελίδας μας το είχαν στείλει, προφανώς επειδή είχαν εντυπωσιαστεί και θα ήθελαν να το δουν αναδημοσιευμένο. Εμείς πάλι όχι, και θα εξηγήσουμε τους λόγους.

Αν η μνήμη μας είναι σωστή, μόνο η φίλη μας ΖΧ ήταν η μοναδική που διέκρινε πόσο τοξικό και πόσο λάθος ήταν.

Εμείς εδώ είχαμε εξοργιστεί. Οχι τόσο από τις απόψεις αυτές και τις απόψεις των οργανώσεων στις οποίες ανήκει (αυτές είναι γνωστές ‘αντισιωνιστικές’) αλλά από το γεγονός πως του έβαλαν Like ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου.

Είχαμε γράψει τότε ένα σχέδιο απάντησης. Μάλλον μια συλλογική απάντηση, όπου ο καθένας μας εδώ έθιγε κι από ένα θέμα από όσα δηλητηριώδη είχε πει. τελικά, αποφασίσαμε τότε να μην το δημοσιεύσουμε διότι η δίκη της ΧΑ ήταν ακόμη σε εξέλιξη και δεν επιθυμούσαμε να σταθούμε εμπόδιο. Εμεινε σαν draft, δεν το επεξεργαστήκαμε καθόλου μετά (κι έτσι είναι μεγάλο), και δεν το ανεβάσαμε ποτέ, διότι σαν δικηγόρος στη δίκη ΧΑ, δεν θέλαμε να προκαλέσουμε προβλήματα και τριβές.

Και αυτό ισχύει γενικότερα:

Μπορεί με κάποιους να είχαμε ανακωχή όσο προσπαθούσαμε να διώξουμε τη ναζιστική συμμορία -όχι ότι δεν σας ξέραμε και τότε, τι ακριβώς είστε, και πόσο πικρά χαμογελούσαμε όταν δήθεν λυπόσαστε και χύνατε κροκοδείλια δάκρυα για τους νεκρούς Εβραίους στο Ολοκαύτωμα (ενώ για τους ζωντανούς δεν δίνατε δεκάρα), και είδαμε τώρα τι τους επιφυλάσσατε, και πόσο άγρια χαρήκατε με τη σφαγή των «σιωνιστών».

Τώρα, η ανακωχή τελείωσε και είστε εχθροί μας.

Τώρα το ξαναείδαμε μπροστά μας, και τίποτα δεν μας εμποδίζει να το ανεβάσουμε τώρα, να το δουν όσοι ενδιαφέρονται, κυρίως για να αντλήσουν επιχειρήματα για την επόμενη φορά. Και περισσότερο επειδή ο συγκεκριμένος είναι αρχηγός στη δαιμονοποίηση του Ισραήλ, ενώ ένα πολύ φιλικό του πρόσωπο είναι ο Αγγλος σκληρός αντισημίτης ‘ακτιβιστής’, που παρουσιάζεται και σαν ‘ειδικός’ στα της ΧΑ στην Ελλάδα, ο οποίος ήταν εμπνευστής της πλανητικής προβοκάτσιας και επιβάτης στο Mavi Marmara, σε πλήρη συνεννόηση με τη Χαμάς (ο δικηγόρος ήταν επίσης συντάκτης της μήνυσης και της έκκλησης για τη σύλληψη του Ισραηλινού πρωθυπουργού όταν είχε έρθει στην Ελλάδα), ενώ αργότερα σε συνέντευξή του σε εφημερίδα της Χεζμπολλάχ ισχυρίστηκε τον αδιανόητο Blood libel πως το Ισραήλ χρησιμοποιεί βιολογικά όπλα κατά των Παλαιστινίων, και που δεν είχε αφήσει δικτάτορα που να μην είχε κάνει γούτσου-γούτσου και γλύκες μαζί του (εικόνες)

Περισσότερα για αυτόν τον τύπο, όλες μας οι αναρτήσεις εδώ:

Περισσότερα για την προβοκάτσια με το Mavi Marmara, Μάιος 2010, εδώ κι εδώ:


Το στάτους έλεγε αυτά:


– «Με αφορμή τα σκίτσα του Κουντούρη στην ΕφΣυν και τον σχετικό διάλογο: ο σκιτσογράφος δεν είναι σε καμία περίπτωση αντισημίτης και, βέβαια, η ΕφΣυν είναι μια εφημερίδα με σαφές αντιρατσιστικό στίγμα.
Αλλά πρέπει να το πω: πρέπει να γίνουμε καλύτεροι. Όχι μόνο στη μάχη ενάντια στον φασισμό, αλλά και στη μαχη για μια ελεύθερη Παλαιστίνη. Κι αυτό σημαίνει: κατανόηση ότι το Ολοκαύτωμα, η βιομηχανική εξόντωση των Εβραίων στον ΒΠΠ, δεν είναι έγκλημα συγκρίσιμο με τις εθνοκαθάρσεις και τις πρακτικές απαρτχάιντ κρατών όπως το Ισραήλ. Αλλά και κατανόηση ότι το Ισραήλ δεν είναι γέννημα των θυμάτων του Ολοκαυτώματος, αλλά ενός – μειοψηφικού στις εβραϊκές κοινότητες του μεσοπολέμου – εθνικιστικού κινήματος, του Σιωνισμού, που επικράτησε μετά τη ναζιστική φρίκη. Και δημιούργησε, με την ενίσχυση της Δύσης, ένα κράτος που καταπιέζει τον παλαιστινιακό αραβικό πληθυσμό, την ίδια ώρα που διεκδικεί την κληρονομιά των θυμάτων του Ολοκαυτώματος.
Γι’αυτό και το σκίτσο με τη Γάζα στο πέτο του έγκλειστου στα στρατόπεδα συγκέντρωσης Εβραίου είναι διπλά λάθος: όχι μόνο γιατί κάνει μια ανιστορητη σύγκριση, αλλά και γιατί χαρίζει στο κράτος του Ισραήλ τη ‘συνέχεια’ που το νομιμοποιεί και που διακαώς επιδιώκει. Είναι ένα άστοχο δώρο.
Γι’αυτό λέω: πρέπει να γίνουμε καλύτεροι.
Η ανάρτηση είναι αφιερωμένη στον Μάρεκ Έντελμαν, σοσιαλιστή, αντισιωνιστή και αμετανόητο επαναστατη, μαχητή της εξέγερσης του Γκέτο της Βαρσοβίας, που ξεκίνησε σαν σήμερα, πριν 75 χρόνια, 19 Απριλίου 1943».


Αυτό το στάτους είχε συγκεντρώσει πάρα πολλά Like, και από πολλούς καλούς ανθρώπους που μάχονται τον αντισημιτισμό στην Ελλάδα σήμερα. Εμείς εδώ όχι μόνο δεν το θεωρήσαμε καλό και όχι μόνο αποκλείεται να χειροκροτήσουμε με Like τέτοιες απόψεις, αλλά θα εξηγήσουμε γιατί είναι ιδιαιτέρως τοξικό και δηλητηριώδες, και φυσικά, αντισημιτικό.

Αθελά του, έδειξε κάτι πολύ σημαντικό: Οτι όλοι όσοι το ενστερνίστηκαν (οι «καλύτεροι στη μάχη ενάντια στον αντισημιτισμό σήμερα», όπως είπαμε), είναι μάλλον τρομακτικά ελλιπείς στην θεωρητική-ιδεολογική θωράκιση εναντίον του αντισημιτισμού και των μεταλλάξεων του. Φαίνεται πως αν κάποιος τους βάλει μπροστά μια φράση που ξεκινάει με «το Ολοκαύτωμα, η βιομηχανική εξόντωση των Εβραίων στον ΒΠΠ, δεν είναι έγκλημα συγκρίσιμο […]», μπορούν μετά να δεχτούν οποιοδήποτε ανιστόρητο ισχυρισμό, ακόμη και δηλώσεις βιασμού της μνήμης και κατάχρησης του Ολοκαυτώματος, χωρίς καν να το πάρουν είδηση πως συμφωνούν με απόψεις που θα χαροποιούσαν ιδιαιτέρως τους αντισημίτες.

Ο λόγος για τον οποίο βάζουμε τις παρακάτω σκέψεις είναι ο εξής:

Πρόκειται για ένα κείμενο πολύ δύσκολο να κριτικαριστεί. Ο συγγραφέας έχει μια σχετική εμπειρία, κάτι έχουν πιάσει οι κεραίες του τα τελευταία χρόνια (όχι πολλά πράγματα, όμως), και έχει την εμπειρία να αποφεύγει κακοτοπιές.

Ωστόσο, το ίδιο το κείμενο και μαζί του όλα τα concept πάνω στα οποία στηρίζεται είναι ιδιαιτέρως τοξικά. Οι ιδέες που φέρει είναι όλες δηλητηριώδεις και, στον πυρήνα τους, αντιδραστικές, ενώ ένας εμφανής ‘αντισιωνιστικός’ (που σημαίνει 100% τουλάχιστον λανθάνων αντιεβραϊκός) ρατσισμός διακρίνεται πεντακάθαρα ανάμεσα από τις γραμμές.

Συνέχεια