ΟΗΕ: Μια συμμαχία από, ολοκληρωτικά, αντιδραστικά καθεστώτα, δικτατορίες, ανελεύθερα κράτη, ισλαμικές και μεσαιωνικές φυλαρχίες εξουσιάζει τον ΟΗΕ και καταλήγει στην απίστευτη ρατσιστική πράξη να κηρύξει τον "σιωνισμό σαν ρατσισμό", ευτυχώς μόνο μεταξύ 1975-1991, οπότε και έπεσε η ΕΣΣΔ. Μια αιώνια ντροπή της ανθρωπότητας για την οποία ο Χϊτλερ θα ήταν περήφανος (UN World Conference against Zionism is Racism 3379)

Ο όρος ‘Occupied Palestinian Territories’ δεν είναι κυριολεκτικός για τον ΟΗΕ, ούτε έχει κάποια νομική ισχύ. Τα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1967 είναι ακόμη διαφιλονικούμενα (Ψήφισμα 242). Μέχρι το 1998 ο ΟΗΕ δεν αναφέρθηκε ποτέ σε ‘κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη’ και υπάρχει μια μεγάλη απάτη πίσω από την χρήση του όρου αυτού σήμερα.

Ας αρχίσουμε από αυτό:

Το γνωρίζατε ότι σε έγγραφο που υποβλήθηκε στα Ηνωμένα Έθνη το 2023 σχετικά με την Ιεριχώ, η ίδια η Παλαιστινιακή Αρχή -η κυβέρνηση που ελέγχει τα παλαιστινιακά τμήματα της Δυτικής Όχθης- έγραψε ότι η περίοδος της «ισραηλινής κατοχής» έληξε το 1994;

Εγγραφο του 2023 που υποβλήθηκε στον ΟΗΕ: Η Παλαιστινιακή Αρχή έγραψε ότι η περίοδος της ισραηλινής κατοχής έληξε το 1994

Εγγραφο του 2023 που υποβλήθηκε στον ΟΗΕ: Η Παλαιστινιακή Αρχή έγραψε ότι η περίοδος της ισραηλινής κατοχής έληξε το 1994


Θα σας πούμε κάτι που αποκλείεται να ακούσετε οπουδήποτε, και ειδικά από τους όψιμους ισραηλολογούντες και παλαιστινιολογούντες.

Δεν υπάρχει στο διεθνές δίκαιο η έννοια ή κάτι που να ονομάζεται ‘παράνομη κατοχή’

– Το διεθνές δίκαιο δεν έχει κανένα ορισμό για ΄κατοχή’ που γίνεται «νόμιμα» και για ‘κατοχή’ που γίνεται «παράνομα». Η ‘κατοχή‘ είναι απλά μια κατάσταση. Με λίγα λόγια, θα μπορούσαμε να την ορίσουμε ως την κατάληψη, κατάλυση και ‘εκρίζωση’ ενός κράτους από έναν εχθρικό στρατό, ο οποίος, έχοντας καταλάβει το έδαφος και έχοντας στρατιωτικές δυνάμεις παρούσες ανάμεσα στον αντίπαλο πληθυσμό, μπορεί να ελέγχει την επικράτεια, π.χ. έχοντας τη δυνατότητα να διορίζει και να απολύει δημάρχους, π.χ. έχοντας τη δυνατότητα να επιβάλλει τα δικά του δικαστήρια, π.χ. έχοντας τη δυνατότητα να εκδίδει διατάγματα που να αφορούν κάθε πτυχή της ζωής των υποδουλωμένων πολιτών. Τίποτε από αυτά δεν συμβαίνει στην λεγόμενη ‘κατοχή της Παλαιστίνης’.

– Ο ΟΗΕ μπορεί κατά καιρούς να χρησιμοποιεί τον όρο ‘παράνομη κατοχή’, αλλά δεν υπάρχει συνέπεια στον ορισμό του: το Ιράκ κατέλαβε ‘παράνομα’ το Κουβέιτ αλλά οι ΗΠΑ κατέλαβαν το Ιράκ ‘νομίμως’;
– Λέγοντας ότι το Ισραήλ «κατέχει παράνομα» κάποια εδάφη, αυτό είναι μόνο ρητορικό, δεν είναι νομικό (σαν επιχείρημα).

Πολύ απλά μιλώντας, η απόδοση και η μετάφραση της σύγκρουσης στη γλώσσα του διεθνούς νόμου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, χωρίς τις προσπάθειες διαστρέβλωσης και πλαστογράφησης της Ιστορίας, έχει ως εξής:

– Από την άποψη του διεθνούς δικαίου, όσο οι Παλαιστίνιοι έχουν το δικαίωμα να εργαστούν για να τερματιστεί ‘η κατοχή’ (η οποία ήταν αποτέλεσμα ενός αμυντικού πολέμου από την πλευρά του Ισραήλ, απέναντι σε κράτη και οργανώσεις ορκισμένες στην καταστροφή του), άλλο τόσο έχει και το Ισραήλ δικαίωμα να διατηρεί αυτό το είδος buffer zone απέναντι σε όσους προσπαθούν καθημερινά και με κάθε τρόπο να σκοτώνουν τους πολίτες του. Για να το πούμε απλά, το μικρό εβραϊκό κράτος, σύμφωνα με τις αποφάσεις του ΟΗΕ, δεν έχει καμία υποχρέωση να τερματίσει την παρούσα κατάσταση χωρίς ειρηνευτική συμφωνία, που να διασφαλίζει ότι η βία θα τερματιστεί, ότι οι τρομοκρατικές ενέργειες θα σταματήσουν και ότι τα όπλα και η βία δεν θα είναι επιλογή στο μέλλον για κανέναν.

Αυτά όλα δεν αποτελούν μόνο ερμηνεία της νομικής κατάστασης. Είναι το αναγκαίο συμπέρασμα από τις προσπάθειες του ΟΗΕ για τη δημιουργία κινήτρων κατά της αδικαιολόγητης χρήσης βίας. Είναι επίσης οι συμφωνίες που οι ίδιοι οι Παλαιστίνιοι έχουν υπογράψει (και έχουν καταπατήσει, όπως κάνουν πάντα).

Οι Ισραηλινοί έχουν αποδείξει ότι θέλουν και επιζητούν να ζήσουν με γείτονες τους Παλαιστίνιους, αλλά χωρίς βία. Οι Παλαιστίνιοι;

Διαβάστε:

– Πόσα σχέδια ειρήνευσης και πόσες συμφωνίες έχουν απορρίψει οι Παλαιστίνιοι; Γιατί όλα τα σχέδια λύσεων και οι πρωτοβουλίες έχουν δυτική ή ισραηλινή ή ‘τρίτη’ υπογραφή, και ποτέ παλαιστινιακή; (Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’: Palestinian Lessons 101 – Ερώτηση #05
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/2018/09/05/palestinians-only-reject-80-peace-offers-05-of-palestinian-lessons/

Θα σας πούμε και κάτι που επίσης αποκλείεται να ακούσετε οπουδήποτε, και ειδικά από τους όψιμους ισραηλολογούντες και παλαιστινιολογούντες.

Ο όρος ‘Occupied Palestinian Territoriesδεν είναι κυριολεκτικός για τον ΟΗΕ, ούτε έχει κάποια νομική ισχύ. Τα εδάφη που κατακτήθηκαν το 1967 είναι ακόμη διαφιλονικούμενα (Ψήφισμα 242, εικόνα). Μέχρι το 1998 ο ΟΗΕ δεν αναφέρθηκε ποτέ σε ‘κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη’.

Τι συνέβη το 1967 και τι ακριβώς λέει το Ψήφισμα 242

Τι συνέβη το 1967 και τι ακριβώς λέει το Ψήφισμα 242


Μέχρι το 1967, κανείς δεν μιλούσε για ‘κατοχή’, και ο ΟΗΕ άρχισε να χρησιμοποιεί παρεμφερείς φράσεις γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1970 -και μάλιστα, είτε το πιστεύετε, είτε όχι, μόνο σαν γεωγραφικούς και πολιτικούς όρους, και όχι σαν νομικούς όρους. Δηλαδή, μόνο για να περιγράψει γεωγραφικά κάποια εδάφη -και για λόγους ευκολίας και συνεννόησης.


Πχ. αυτό το υπόμνημα από το 1988 αναφέρει μόνο «West Bank and Gaza» και «occupied territories.». Οχι ‘Occupied Palestinian Territories’

Αυτό, από το 1989, απλά αναφέρει κι αυτό «occupied territories.»

Και πήρε άλλα 31 χρόνια, το 1998, όταν ο όρος ουσιαστικά επιβλήθηκε στη Βιβλιοθήκη του ΟΗΕ από την πλειοψηφία που είχαν κατορθώσει τα αραβικά κράτη με την συμμαχία τους με άλλα ανελεύθερα καθεστώτα και δικτατορίες (Djibouti, Egypt, Jordan, Kuwait, Mauritania, Oman, Tunisia, Yemen and Palestine).

– «At its 81st plenary meeting, on 7 December 1998, the General Assembly, on the proposal of Djibouti, Egypt, Jordan, Kuwait, Mauritania, Oman, Tunisia, Yemen and Palestine, A/53/L.65 and Add.1. requested that the Secretary-General should continue to use the term Occupied Palestinian Territory, including East Jerusalem, when appropriate, in accordance with General Assembly resolutions, in relevant reports to the Assembly, including the report under the item entitled Assistance to the Palestinian people, bearing in mind the need to take account of future relevant Assembly resolutions and progress in the Middle East peace process.»
https://web.archive.org/web/20210202050704/https://unispal.un.org/unispal.nsf/9a798adbf322aff38525617b006d88d7/40dd166ecf292f20052567f20057f42c?OpenDocument&Highlight=2,OPT

Και εδώ είναι που αποκτά ενδιαφέρον. Η UNISPAL στα έγγραφά της τα σχετικά με την Παλαιστίνη δίνει τον τίτλο σε κάθε υπόμνημα που βγαίνει από τον ΟΗΕ. Οι τίτλοι στο ευρετήριο της UNISPAL δεν έχουν καμία σχέση με τους πραγματικούς τίτλους των εγγράφων. Και όποιος έδωσε σε αυτά τα έγγραφα τους τίτλους τους, χρησιμοποιεί εσκεμμένα τον όρο «OPT» σε έγγραφα που γράφτηκαν πολλά χρόνια πριν ο ΟΗΕ υιοθετήσει αυτόν τον όλο και πιο εσφαλμένο όρο!

Η πρώτη ειδική επιτροπή του ΟΗΕ που ασχολήθηκε με τα θέματα αυτά, της διαβίωσης των Αράβων στις διαφιλονικούμενες περιοχές, φτιάχτηκε το 1968 και δεν είχε καν τη λέξη ‘Παλαιστίνη/Παλαιστίνιοι’ στον τίτλο της! Λεγόταν ‘Special Committee to Investigate Israeli Practices Affecting the Human Rights of the Population of the Occupied Territories‘.

Το 1998, μία πλειοψηφία αραβικών κρατών μπόρεσε να επιβάλει την ονομασία ‘Occupied Palestinian Territories’, η οποία μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν μόνο από την PLO στην αλληλογραφία της με τον ΟΗΕ. Κατόπιν, με την πλήρη μηχανογράφηση του ΟΗΕ, σε όλα τα κείμενα τα οποία υπήρχαν πριν το 1998 και είχαν σχέση με το θέμα, τους δόθηκαν τίτλοι οι οποίοι περιείχαν την επίμαχη φράση, μόνο για λόγους ευκολίας και συνεννόησης, λογικά (δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ήταν εσκεμμένη εξαπάτηση, δηλαδή).
Ετσι, από τότε καθιερώθηκε αυτός ο όρος ‘Occupied Palestinian Territories’. Στην πραγματικότητα είναι απλά ένα όνομα, είναι ένα ρητορικό σχήμα, για να αναφερθεί ‘ευκολότερα’ γεωγραφικά μια περιοχή που είναι δύσκολο να περιγραφεί περιφραστικά. Ο ΟΗΕ χρησιμοποιεί αυτές τις λέξεις μόνο για να δώσει στον υπόλοιπο κόσμο να καταλάβει με ποια ακριβώς περιοχή έχει να κάνει και να πραγματευτεί κάθε φορά. Οι λέξεις αυτές, ο όρος ‘Occupied Palestinian Territories’, δεν σημαίνει ότι είναι πραγματικά κατεχόμενα. Το ψήφισμα 242 και το ψήφισμα 338 είναι ακόμη εν ισχύ, και με αυτά καλούνται όλες οι εμπλεκόμενες πλευρές να βρουν λύση μέσω διαπραγματεύσεων που να συμπεριλαμβάνουν τους φόβους και τις ανησυχίες για ασφάλεια όλων των κρατών (κανείς δεν ξέρει τι ακριβώς λέει το Ψήφισμα 242, γι’ αυτό το βάζουμε σε εικόνα)

Αλλο παράδειγμα: Η Γάζα δεν είναι ‘κατεχόμενη’. Υπάρχει αποκλεισμός για τον φόβο των τρομοκρατικών επιθέσεων (και όχι γιατί οι Εβραίοι είναι σαδιστές serial killer που τους αρέσει να πίνουν το αίμα παιδιών). Αποκλεισμό επιβάλλει για τους ίδιους λόγους και η Αίγυπτος στη Γάζα. Πόσες φορές, όμως, έχετε ακούσει οτιδήποτε άλλο εκτός από την ‘κατεχόμενη από το Ισραήλ Γάζα’; Και όμως, η φράση ‘κατεχόμενες παλαιστινιακές περιοχές’ (‘Occupied Palestinian Territory’), και ειδικά για τη Γάζα που είναι Judenrein από το 2005, επίσης δεν αποτελεί νομικό όρο. Αποτελεί γεωγραφικό και πολιτικό όρο, που ουσιαστικά επιβλήθηκε στη Βιβλιοθήκη του ΟΗΕ από τα αραβικά κράτη γύρω στα τέλη της δεκαετίας του 1990, δηλαδή 30+ ολόκληρα χρόνια μετά τον Πόλεμο των Εξι Ημερών.

Ετσι η Γάζα ‘θεωρείται’ κατεχόμενη, χωρίς να είναι κατεχόμενη, σύμφωνα με τον ορισμό της ‘κατοχής’ («UN: We still consider Gaza ‘occupied’ by Israel», UN Watch, 27/01/2012).

Στην πραγματικότητα, δηλαδή ο όρος ‘Occupied Palestinian Territories’ είναι μόνο ένα όνομα που περιγράφει μια γεωγραφική περιοχή, και δεν αποτελεί νομικό χαρακτηρισμό: Το αντίθετο, μάλιστα: Ερχεται σε αντίθεση με τον νομικό ορισμό της ‘κατοχής’ όπως τον έχουν συμφωνήσει όλες οι χώρες στις συμβάσεις της Χάγης (‘Hague Conventions’).
https://www.un.org/unispal/document/israel-gaza-un-experts-urge-lawyers-advising-israeli-military-to-refuse-legal-authorisation-of-actions-that-could-amount-to-war-crimes/

Ενα κοντινό παράδειγμα, σε σχέση με τη Γάζα και τις Area A και B της Δυτικής Οχθης θα ήταν αν έλεγε κανείς ότι «η Τουρκία έχει υπό κατοχή ολόκληρη την Κύπρο», ενώ όπως γνωρίζουμε κατέχει μόνο το βόρειο τμήμα της.

Μάλιστα, σε ένα διεθνές κείμενο, όταν ένα μόνο κριτήριο αλλάξει σε μία μόνο τροποποίηση -και αυτό μπορεί να γίνει συχνά με την προσθήκη ή την αλλαγή μίας μόνο λέξης-, τότε φτάνουμε αμέσως στο σημείο, να θεωρήσουμε ‘κατοχή’ ακόμη και την εθελοντική ‘μετακίνηση’ ελάχιστων Εβραίων κατοίκων που θέλουν να χτίσουν σε νόμιμο μη ιδιωτικό έδαφος στην περιοχή Area C της Δυτικής Οχθης, έδαφος που δεν ανήκει ιδιωτικά σε Αραβες, και για την οποία ο Παλαιστίνιοι έχουν συμφωνήσει στο Οσλο το 1993 ότι η τύχη της θα κριθεί έπειτα από τελικές διαπραγματεύσεις. Και, όμως, αυτή η απολύτως νόμιμη δραστηριότητα, δηλαδή το να χτίζουν οι Εβραίοι σε οικόπεδα που τους ανήκουν, με την προσθήκη μίας μόνο λέξης στην Συνθήκη της Ρώμης, έπειτα από αραβική πρωτοβουλία, ονομάζεται σήμερα ‘έγκλημα πολέμου’ ίδιας τάξης με την εθνοκάθαρση, τα βασανιστήρια, την σκλαβιά και τους συστηματικούς ομαδικούς βιασμούς.

ΟΗΕ: Μια συμμαχία από, ολοκληρωτικά, αντιδραστικά καθεστώτα, δικτατορίες, ανελεύθερα κράτη, ισλαμικές και μεσαιωνικές φυλαρχίες εξουσιάζει τον ΟΗΕ και καταλήγει στην απίστευτη ρατσιστική πράξη να κηρύξει τον "σιωνισμό σαν ρατσισμό", ευτυχώς μόνο μεταξύ 1975-1991, οπότε και έπεσε η ΕΣΣΔ. Μια αιώνια ντροπή της ανθρωπότητας για την οποία ο Χϊτλερ θα ήταν περήφανος (UN World Conference against Zionism is Racism 3379)

ΟΗΕ: Μια συμμαχία από, ολοκληρωτικά, αντιδραστικά καθεστώτα, δικτατορίες, ανελεύθερα κράτη, ισλαμικές και μεσαιωνικές φυλαρχίες εξουσιάζει τον ΟΗΕ και καταλήγει στην απίστευτη ρατσιστική πράξη να κηρύξει τον «σιωνισμό σαν ρατσισμό», ευτυχώς μόνο μεταξύ 1975-1991, οπότε και έπεσε η ΕΣΣΔ. Μια αιώνια ντροπή της ανθρωπότητας για την οποία ο Χϊτλερ θα ήταν περήφανος (UN World Conference against Zionism is Racism 3379)


Πολλοί έχουν συζητήσει την επίσημη (και σωστή) θέση του Ισραήλ ότι τα εδάφη δεν είναι «κατεχόμενα» αλλά «αμφισβητούμενα«. Αλλά όχι και τόσοι πολλοί έχουν συζητήσει για το αν τα εδάφη είναι «παλαιστινιακά«.

Διαβάστε:
– «Occupation» as an Accusation / The Terminology of Other Territorial Disputes / No Previously-Recognized Sovereignty in the Territories / Aggression vs. Self-Defense / Israeli Rights in the Territories / After Oslo, Can the Territories be Characterized as «Occupied»?, 16/01/2002
https://www.jcpa.org/jl/vp470.htm

– Israeli Settlements and International Law, 30/11/2015
https://www.gov.il/en/Departments/General/israeli-settlement-and-international-law

Πρακτικά κανείς δεν τα αποκαλούσε «παλαιστινιακά εδάφη» το 1967. Παρόλο που η προσάρτηση της Δυτικής Όχθης από την Ιορδανία το 1949 δεν αναγνωρίστηκε σχεδόν καθολικά, ξαφνικά το 1967 η Δυτική Όχθη έγινε «κατεχόμενη από το Ισραήλ Ιορδανία».

– The UN’s latest anti-Israel legal argument is predicated on lies, 31/08/2023
https://elderofziyon.blogspot.com/2023/08/the-uns-latest-anti-israel-legal.html

Ο ΟΗΕ δεν άρχισε να χρησιμοποιεί τον όρο «κατεχόμενα παλαιστινιακά εδάφη» στις δικές του εκθέσεις μέχρι το 1983. Πριν από αυτό ήταν «κατεχόμενα αραβικά εδάφη».

Γνωρίζουμε ότι η γη ήταν οθωμανική πριν από το 1917. Ξέρουμε ότι οι Βρετανοί την έλεγχαν αλλά δεν την προσάρτησαν πριν από το 1948. Ξέρουμε ότι η Ιορδανία το ήλεγχε και προσάρτησε παράνομα τη δυτική όχθη πριν από το 1967, και υποστήριζε ότι είχε νόμιμες αξιώσεις στο έδαφος μέχρι το 1988.

Επομένως, πότε έγινε «παλαιστινιακή» με τη νομική έννοια;

Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, το έδαφος μπορεί να αποκτηθεί νομίμως με περιορισμένο αριθμό τρόπων, και οι Παλαιστίνιοι δεν απέκτησαν ποτέ γη χρησιμοποιώντας καμία από αυτές τις μεθόδους, εκτός από τη συμφωνία με το Ισραήλ για την περιοχή Α στις συμφωνίες του Όσλο και τη Γάζα όταν το Ισραήλ αποσύρθηκε από τον τομέα. Έξω από αυτές τις περιοχές, οι Παλαιστίνιοι δεν είχαν ποτέ κανένα νόμιμο τίτλο σε οποιαδήποτε γη. Σίγουρα δεν είχαν ποτέ τίτλο ιδιοκτησίας επί της περιοχής C ή της «ανατολικής» Ιερουσαλήμ, και μάλιστα σε καμία περιοχή που ελέγχει το Ισραήλ από το 1967.

Όταν η Ιορδανία παραιτήθηκε από τις διεκδικήσεις της στη Δυτική Όχθη το 1988, δεν είχε κανένα δικαίωμα να το κάνει, καθώς δεν είχε ποτέ νομική κυριαρχία επί της περιοχής. Αν κοιτάξετε προσεκτικά τις ενέργειές τους τον Ιούλιο του 1988, μπορείτε να δείτε ότι η Ιορδανία διέκοψε όλους τους δεσμούς με τη Δυτική Όχθη, αλλά δεν βλέπω καμία επίσημη, νόμιμη μεταβίβαση του εδάφους στην PLO. Η ομιλία του βασιλιά Χουσεΐν στις 31 Ιουλίου δεν αποτελεί νομική συνθήκη. Αν μη τι άλλο, η επίσημη απόφαση της Ιορδανίας να σταματήσει τη μυθοπλασία του ελέγχου της Δυτικής Όχθης κατέστησε το Ισραήλ τη μόνη νόμιμη οντότητα που είχε οποιαδήποτε διεκδίκηση στη Δυτική Όχθη πριν από το Όσλο.

Πράγμα που σημαίνει ότι η ίδια η βάση της συζήτησης στο Διεθνές Δικαστήριο βασίζεται σε ένα Μεγάλο Ψέμα –το ψέμα ότι αυτά τα εδάφη είναι εξαρχής Παλαιστινιακά. Ποτέ δεν υπήρξε τίτλος ιδιοκτησίας ή μεταβίβαση του τίτλου ιδιοκτησίας της γης στους Παλαιστίνιους.

Φοβόμαστε ότι η ίδια μέθοδος που χρησιμοποιήθηκε για να εξομαλυνθεί το Μεγάλο Ψέμα ότι υπάρχει «κατεχόμενο παλαιστινιακό έδαφος» χρησιμοποιήθηκε πολύ πιο γρήγορα για να εξομαλυνθούν τα ψέματα περί «απαρτχάιντ» και «γενοκτονίας».

Να το επαναλάβουμε, διότι είναι εξαιρετικά σημαντικό:

Αυτό που πραγματικά λέει ο ΟΗΕ είναι ότι το όνομα που έχει δώσει στα εδάφη (‘Κατεχόμενα Παλαιστινιακά Εδάφη’) δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα του κατά πόσο είναι νόμιμα κατειλημμένα ή όχι.
(Στην πραγματικότητα, θα λέγαμε ότι το όνομα δεν έχει καν καμία σχέση με το αν θεωρούνται νομικά ‘παλαιστινιακά’ ή όχι, αλλά αυτό είναι μια άλλη υπόθεση).
Είναι ένας τίτλος από τον οποίο οι άνθρωποι μπορεί να πιστεύουν ότι τα εδάφη είναι υπό κατοχή, αλλά δεν είναι νομική δήλωση ότι είναι κατειλημμένες -πόσο μάλλο ‘νομική δήλωση που απορρέει από το Διεθνές Δίκαιο‘.

Με τη συνεχή χρήση, ο όρος ‘Occupied Territories’ έμεινε για να περιγράφει την περιοχή, αλλά από γεωγραφικός όρος κατέληξε, με την κατάλληλη προπαγάνδα και χειραγώγηση, νομικός όρος.
Ο ΟΗΕ ξανάγραψε τη δική του ιστορία, αναθεωρητικά, σε σχέση με το θέμα αυτό, μόνο επειδή μια συμμαχία από ανελεύθερα καθεστώτα, δικατατορίες, φυλαρχίες και κομμουνιστικά καθεστώτα μπόρεσαν να το επιβάλουν.

Ειδικά για τη Γάζα, μια πολύ καλή ανάλυση υπάρχει εδώ:

– The UN’s sleight of hand in considering Gaza ‘occupied’: The name it has given to the territories is ‘Occupied Palestinian Territories’: That name has nothing to do with the reality of whether they are legally occupied or not, 27/01/2012
http://elderofziyon.blogspot.com/2012/01/uns-sleight-of-hand-in-considering-gaza.html

Δύο φορές το ΕΔΑΔ έχει νομολογήσει ότι το Ισραήλ δεν είναι δύναμη κατοχής στη Γάζα, και χωριστά άλλες δύο φορές ότι το λεγόμενο δικαίωμα στην επιστροφή ουσιαστικά δεν υφίσταται.

– European Court Decides that Israel Is Not Occupying Gaza, 17/06/2015
https://www.ejiltalk.org/european-court-decides-that-israel-is-not-occupying-gaza/

– European Court of Human Rights rulings indicate no ‘right of return’ and that Gaza isn’t occupied, 10/07/2018
http://elderofziyon.blogspot.com/2018/07/european-court-of-human-rights-rulings.html

– Is Gaza Still Occupied by Israel?, 01/03/2009
https://www.ejiltalk.org/is-gaza-still-occupied-by-israel/

Και πρέπει να σημειωθεί, ο εποικισμός των εδαφών αυτών, όχι μόνο δεν απαγορεύεται από τα ψηφίσματα και τις συμφωνίες της Κοινωνίας των Εθνών, προπολεμικά, και του ΟΗΕ στη συνέχεια, αλλά αντίθετα ενθαρρύνεται και παροτρύνεται. Αυτό λέει, σε τελική ανάλυση, ο ‘διεθνής νόμος’ που επικαλούνται όλοι, τόσο επιλεκτικά, και τόσο διαστρεβλωμένα.
Προσέξτε τι λέει εδώ: Λέει ‘ενθαρρύνεται’, και το λέει και για τις δυο πλευρές. Οι Παλαιστίνιοι το είχαν υπογράψει αυτό: Να ‘ενθαρρύνεται’ από τις δύο κρατικές αρχές η ανοικοδόμηση. Και κατά την προσφιλή τους πρακτική, όπως κάνουν πάντα, έγραψαν όλες τις συμφωνίες στα παλιά τους τα παπούτσια, και πίεσαν τα αραβικά κράτη να αλλάξουν την Συνθήκη της Ρώμης ώστε να χαρακτηριστεί σαν ‘έγκλημα πολέμου’ η εθελοντική εσωτερική μετανάστευση (αυτό που είχαν υπογράψει να ‘ενθαρρύνεται’), πράγμα που έγινε το 1997 αφού είχαν την πλειοψηφία, και τώρα μπορούν να μιλάνε για ‘παραβίαση του διεθνούς νόμου’.

Δεν ξέρω αν μπορείτε να αντιληφθείτε το μέγεθος της απάτης: ‘Εγκλημα πολέμου’, όπως οι εκτελέσεις, τα βασανιστήρια, η σκόπιμη στέρηση τροφής είναι από το 1997 και οι 5-10 οικογένειες ορθόδοξων που θέλουν να χτίσουν μέσα στα μέρη που θεωρούν βιβλική τους κληρονομιά, -λάθος τους αλλά δεν εξετάζουμε αυτό τώρα-, οπότε ίσα κι όμοια η εθνοκάθαρση στη Σρεμπρένιτσα, ας πούμε, με ένα outpost που χτίζει ένας θρησκόληπτος Ορθόδοξος Εβραίος.

Το άρθρο 49 της τέταρτης σύμβασης της Γενεύης (Article 49 of the Fourth Geneva Convention) αναφέρει ότι ο πληθυσμός δεν μπορεί να απελαθεί ή να μεταφερθεί σε μια κατεχόμενη περιοχή (Geneva IV Article 49 para. 6:«The Occupying Power shall not deport or transfer parts of its own civilian population into the territory it occupies»).

Οι έποικοι ούτε «απελάθηκαν», ούτε «μεταφέρθηκαν». Μόνοι τους πηγαίνουν να ζήσουν εκεί, άλλοτε με τη βοήθεια του κράτους, άλλοτε ενάντια στις θελήσεις του κράτους, ακόμα και ενάντια στο νόμο.

Fourth Geneva Convention myth: «Ο μύθος της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης: Ο πληθυσμός δεν μπορεί να απελαθεί ή να μεταφερθεί σε κατεχόμενη περιοχή»

Fourth Geneva Convention myth: «Ο μύθος της Τέταρτης Συνθήκης της Γενεύης: Ο πληθυσμός δεν μπορεί να απελαθεί ή να μεταφερθεί σε κατεχόμενη περιοχή»


Η Τέταρτη Συνθήκη της Γενεύης αναφέρει ότι ο πληθυσμός δεν μπορεί να απελαθεί ή να μεταφερθεί σε κατεχόμενη περιοχή. Οι έποικοι ούτε «απελάθηκαν», ούτε «μεταφέρθηκαν»

Ενα αντίστοιχο ανάλογο παράδειγμα, σχετικά με το είδος της πράξης που εξετάζεται εδώ σαν ‘έγκλημα πολέμου’, θα μπορούσε να ήταν ως εξής:

Η Ελλάδα ενσωμάτωσε έπειτα από συμφωνία, πόλεμο και ξανά συμφωνία τα Δωδεκάνησα το 1947. Αν κάποιοι Ελληνες το 2015 αποφάσιζαν να μεταναστεύσουν εσωτερικά και να μετακινηθούν λ.χ. από την Αθήνα στη Ρόδο, θα μπορούσε να δικαιολογηθεί η Ιταλία ή η Τουρκία, χώρες που κατείχαν τα νησιά προηγουμένως, να πάνε την Ελλάδα στο Διεθνές Δικαστήριο με την κατηγορία του ‘εγκλήματος πολέμου’;

Η αναλογία είναι η ίδια, μιλώντας για την πράξη που χαρακτηρίζεται ‘έγκλημα πολέμου’, αν και υπάρχει μία ακόμα συσχέτιση: η Ιταλία, θα μπορούσε να πει κανείς, έχει τη διαφορά πως ήταν -και είναι- κράτος, ενώ κράτος ‘Παλαιστίνη’ δεν υπήρξε ποτέ, χώρια που η προσφορά που τους έγινε το 1947 με το Partition Plan να κάνουν δικό τους κράτος δεν έγινε ποτέ δεκτή, αλλά τώρα ζητάνε να τους αντιμετωπίζει η διεθνής κοινότητα σαν νόμιμη κρατική οντότητα, σαν το κράτος που είχαν απορρίψει τότε (αλλά και άπειρες ακόμη φορές).

Διαβάστε, επίσης:

Απάντηση στην ερώτηση: «Οι συνεχώς επεκτεινόμενοι αρχικά παράνομοι και σταδιακά νομιμοποιούμενοι οικισμοί εποίκων στη Δυτική Οχθη δεν είναι προσπάθεια σφετερισμού εδαφών;»

Απάντηση στην ερώτηση: «Οι συνεχώς επεκτεινόμενοι αρχικά παράνομοι και σταδιακά νομιμοποιούμενοι οικισμοί εποίκων στη Δυτική Οχθη δεν είναι προσπάθεια σφετερισμού εδαφών;»


Θυμίζουμε:

Οδηγίες προς «αντισιωνιστή», με την ελπίδα να ξυπνήσει και να πάψει να είναι ρατσιστής εναντίον ενός μόνο λαού:

Αγαπητέ «αριστερε» «αντισιωνιστή», ξεκίνα από εδώ, και αν θέλεις, διάβασέ τα όλα, καθώς και τις «ενσωματωμένες» (embedded) αναρτήσεις εντός τους. Θα μάθεις πράγματα που αγνοούσες πλήρως και θα δεις την υπόθεση με νέα μάτια. Οπως ακριβώς ξυπνήσαμε κι εμείς, καθώς εκεί που είσαι, εσύ τώρα κάποτε βρισκόμασταν εμείς:

– Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)

Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)

– Οταν μιλάτε για «τον σιωνισμό», εννοείτε Εβραίους: Σύντομες απαντήσεις στα ζητήματα σιωνισμού, Ισραήλ, Παλαιστίνιων, αραβο-ισραηλινής διαμάχης, και ‘αντισιωνισμού’, δηλαδή αντισημιτισμού με σύγχρονο προσωπείο. Ενα θέμα τη φορά.
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.365052967465548&type=3

– 28 σημαδιακές μέρες σε 30 χρόνια: Από τις 2 Νοεμβρίου 1917, Διακήρυξη Balfour, έως τις 29 Νοεμβρίου 1947, Partition Plan του ΟΗΕ:
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.390811624889682&type=3

– Ενα πολύ μεγάλο σοκ: Αρνηση του Ολοκαυτώματος και εξύμνηση του ναζισμού στο BDS και στην παλαιστινιακή κοινωνία
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.426172461353598&type=3

– Σχέσεις Νεοναζί & ‘παλαιστινιακής αντίστασης’: Συνεργασία Ναζισμού & ‘παλαιστινιακού’ σκοπού ενάντια σε Εβραίους. Τότε και τώρα.
https://www.facebook.com/notes/protocols-without-zion/399921517312026/

Μια σημείωση για τον Αντισημιτισμό (About)
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/about

Η εξίσωση ‘Σιωνισμός = Ναζισμός’ από τους αντισημίτες που πιστεύουν ότι δεν είναι αντισημίτες
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/2017/02/19/antisemites-who-thin-of-themselves-as-non-racists/

Δικαιώματα, ‘αντι-Σιωνισμός’ και μοντέρνος αντισημιτισμός: Λίγες σκέψεις

Δικαιώματα, ‘αντι-Σιωνισμός’ και μοντέρνος αντισημιτισμός: Λίγες σκέψεις

Η εισαγωγή για τη νέα σειρά βρίσκεται εδώ:
– Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)

Εισαγωγή: Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’ (Palestinian Lessons 101)

Ολα τα άρθρα βρίσκονται κάτω από το tag:
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/category/palestinian-lessons-101/

– Και η ‘μη στατική’ σελίδα που συνεχώς ανανεώνεται με κάθε νέο άρθρο-ερώτηση-‘Μάθημα’ από τα ‘Palestinian Lessons 101:
Οι ερωτήσεις που αρνούνται να απαντήσουν οι ‘αντισιωνιστές’
https://protocolswithoutzion.wordpress.com/101-palestinian-lessons/



Σχολιάστε